بیانیه‌ی کانون حقوق بشر افغانستان درباره سرکوب عزاداران محرم توسط طالبان
مطابق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر انسان حق دارد دین یا باور خود را آزادانه ابراز و مراسم مذهبی خود را برگزار کند
مهاجرتایمز — کانون حقوق بشر افغانستان با ابراز نگرانی عمیق، از برخورد و رفتار اسفبار و نگران کننده طالبان در ایام ماه محرم در افغانستان، بنابر گزارش‌ها و شواهد منتشرشده در خصوص محدودیت‌های گسترده بر مناسک مذهبی شیعیان در ایام ماه محرم، به ویژه در شهرهای کابل، مزار شریف، هرات، بامیان و دایکندی، را به شدت محکوم می‌کند.
در روزهایی که مسلمانان شیعه در سراسر جهان به مناسبت شهادت امام حسین (ع)، نماد ایستادگی در برابر ظلم و فساد، به عزاداری می‌پردازند، حکومت de facto طالبان در افغانستان با رویکردی تبعیض‌آمیز، مانع از برگزاری آزادانه این مراسم و مناسک شده است. این اقدامات، شامل ممنوعیت دسته‌جات عزاداری، بازداشت برگزارکنندگان مراسم، جمع‌آوری نمادهای عاشورا، جمع‌آوری و پاره نمودن پرچم‌های حسینی، جمع‌آوری سقّاخانه های که عمدتاً خیرات و نذورات می‌دهند، تهدید مدّاحانه و عزاداران، جلوگیری از نصب بلندگو در حسینیه‌ها، نقض صریح آزادی دین و مذهب و حق تجمع مسالمت‌آمیز از لحاظ حقوق اساسی هر افغان، اسناد و مدارک بین‌الملل است.
مطابق ماده ۱۸ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده ۱۸ میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، هر انسان حق دارد دین یا باور خود را آزادانه ابراز و مراسم مذهبی خود را برگزار کند. طالبان نه تنها به این حقوق پایبند نیستند، بلکه با تبعیض مذهبی و امنیتی‌سازی دینی خصوصاً مناسک محرم، عملاً فضای خوف و تهدید را بر پیروان مذهب شیعه تحمیل کرده‌اند. از این لحاظ چنین برخوردهای سیستماتیک و تبعیض گونه، ادامه‌ی سیاست‌های حذف فرهنگی و مذهبی در افغانستان از زمانه های دور نیز بوده است که پیش‌تر در قالب تبعیض علیه اقلیت‌های قومی و مذهبی، به ویژه جامعه شیعیان و هزاره‌ها، تجلی یافته است. بنابراین، این سیاست‌ها تهدیدی آشکار علیه همزیستی مذهبی، صلح اجتماعی، آزادی عقیده و کرامت انسانی‌اند.
از این رو «کانون حقوق بشر افغانستان» خواهان موارد زیر از امارت اسلامی می‌باشد:
1. خواهان پایان فوری سرکوب آزادی بیان و عقیده و آزادی کامل در برگزاری مناسک عاشورا و دیگر مراسم و مناسک ادیان و مذاهب دیگر می‌باشد؛
2. حمایت نهادهای بین‌المللی، از جمله دفتر کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل، از آزادی مذهبی در افغانستان؛
3. مستندسازی دقیق نقض‌ها برای ارجاع به نهادهای بین‌المللی عدالت‌خواه؛
4. فشار نهادهای مدنی داخلی و خارجی از سوی کشورهای اسلامی بر طالبان برای احترام به تنوع مذهبی و حقوق اقلیت‌ها.
در پایان، لازم به ذکر است که احترام گذاشتن به باورها و اعتقادات مردم و خصوصاً آزادی مذهب، بنیاد یک جامعه انسانی و عدالت‌محور است. سرکوب آن، به معنای خاموش کردن صدای تنوع، تاریخ و حقیقت و بخشی بزرگ از مردم است. بنابراین امارت اسلامی طالبان باید بدانند که هویت مذهبی مردم را نمی‌توان با زور اسلحه، تهدید از انفجار و انتحار و سانسور حقیقت محو کرد.
کانون حقوق بشر افغانستان
